Emotioneel is het juiste woord.
Een verpleeghuis waar de helft van de afdelingen in isolatie zit door COVID-19.
Mijn dag start met een gesloten verpleeghuis waar ik met sluitel en codes binnenkom.
Tape op de vloer die mij verteld waar ik niet mag komen en bewoners die meer onrustig zijn omdat ze hun familie en dierbaren niet mogen zien.
Hoe vertel je aan een bewoner met Alzheimer wat er gaande is in de wereld? Hoe vertel je dat hij/zij niet elke dag meer visite krijgt en binnen moet blijven?
We kijken naar tv, 24/7 corona dit Corona dat. In de krant Corona dit Corona dat.
De werkdruk is super hoog en je mag elkaar niet meer helpen, omdat je dan op elkaars afdeling komt.
Hartverwarmend hoeveel kaartjes, tekeningen en brieven we krijgen.
Ik probeer zoveel mogelijk liefde, vrolijkheid en kracht uit te stralen naar mijn bewoners. Maar als er dan een dochter vanuit de tuin zwaait naar haar moeder 5 min. Omdat dit eigenlijk niet mag. Dan breekt mijn hart, dan rollen toch even de tranen over mijn wangen en ook over die van mijn bewoners. Dan voel je echt even een hele hechte familie.
Zuster, wat ben je toch een schat. Zuster, kom je morgen weer ? Zuster, ik hoop het wel hoor!
Mensen kijk naar wat je wel hebt💓☀️ dat maakt het allemaal veel makkelijker
Xx nadja
Commentaires